Hier een verslag van een vermoeide maar tevreden weekenddeelnemer

Vrijdag om 19.00 kwamen we aan bij kampeerboerderij dn Hazelaar in Eersel waar Sien als levende wegwijzer ons naar de goede plek stuurde. Nadat we allen verwelkomd waren door de kampleiding zochten we allemaal een plekje om onze spullen neer te leggen (en eventueel nog wat te slapen de komende dagen). Vervolgens gingen we wat spelletjes doen zowel binnen als buiten. Op deze manier leerde ik mooi weer wat namen van de andere deelnemers kennen. Daarna werd ons gezegd onze zaklampen te pakken want we gingen een nachtelijk foto-speurtocht doen. We kregen een blaadje met daarop een aantal donkere onduidelijke fotos in onze handen gedrukt en moesten aan de hand daarvan onze route bepalen. Na een lange pikdonkere weg kwamen we bij Sebastiaan die ons vertelde dat we helemaal geen speurtocht gingen doen maar een spooktocht. We moesten onze zaklampen inleveren en langs een touw door een dicht en donker bos lopen. Onderweg kwamen we allerlei spoken en enge dingen tegen. We passeerden een echt kerkhof met veel kaarsen en een lichtgevende doodskist (dit vond ik eerder schitterend mooi dan eng). Aangezien ik als volwassene meeging moest ik natuurlijk ten opzichte van de jeugdigen de schijn ophouden dat ik het totaal niet akelig vond maar toch was ook ik dolblij dat we de eindfakkels bereikt hadden. Om ongeveer 01.30 waren we weer terug en konden we naar bed. Slapen hebben we echter niet veel gedaan.

Enigzins duf begonnen we zaterdagochtend met een linedance. De frisse buitenlucht maakte ons echter weer wat fitter en we konden na een prima ontbijt weer verder met een smokkelspel en paartjesvoetbal. Hierna volgde de eerste repetitie daarna lunch en weer repetitie. We vervolgden de middag met een zeskamp waarin het kwakkeballen toch wel mijn favoriete spel was.

Na nog een repetitie volgde een barbecue met gebakken aardappeltjes en ander lekkers, smullen !!!
Zaterdagavond was natuurlijk Idols-avond. Er hing meteen een heel gezellig sfeertje en de deelnemers zorgden voor een leuke afwisselende avond met een terechte winnaar. Ik heb het dansje 3 keer gezien maar weet nog steeds niet wat er op die broekjes stond, misschien hoor ik dat nog eens… Na alle acts kon er nog wat gedanst en gekletst worden waarna de meesten toch op wat redelijker tijd het bed opzochten.
Aanmerkelijk fitter dan de vorige ochtend werd ik zondagmorgen wakker. Helaas gold dat niet voor iedereen; er bleken nogal wat mensen ziek te zijn geworden die nacht. Na weer een heerlijk ontbijtje volgde een laatste generale repetitie. Daarna gingen wij “ de dames lekker in het bos wandelen. De overige deden een spel op het terrein van het kamp. Aangezien er nog wat vlees over was van de barbecue kregen we een luxe lunch met hamburgers, knakworst en frikandellen. Voor de sterke onder ons een traktatie, de kwakkelaars gingen zich er echter bij het zien alleen al slechter van voelen. Na het eten moesten we onze spullen inpakken ons verkleden en de kamers vegen. Om 14.00 begon het publiek binnen te stromen. Om half drie wilden we beginnen maar hadden we geen dirigent. Deze bleek door het opperhoofd gevangen te zijn genomen en vastgebonden aan een totempaal. Aangezien hij vond dat er maar een leider kon zijn zou hij het orkest wel dirigeren. Nadat al binnen een minuut het eerste nummer de mist inging werd besloten Marc toch maar te bevrijden en hebben we de bezoekers verrast met een naar mijn mening heel goed miniconcert.
Tot zover mijn verhaal, hopelijk sturen nog